Enkhuizen 2010  >>> en daarvoor ....

 

Tja hoe is het allemaal begonnen en mogelijk nog interesanter; waar eindigd het ?

Het begon voor mij ergens lang gelden < 10 a 15 jaar geleden > met een onbehagelijk gevoel dat er meer moest zijn dan datgene we aan het opbouwen waren in Nederland. Een goede baan met een middel-management functie. Altijd vanuit de zorgsector gewerkt met in het bijzonder veel affiniteit met psychiatrie. Petra heeft haar roots ook in de zorg maar kwam er na een aantal jaar achter dat dit het niet helemaal was qua werk en doet sindsdien datgene wat op haar pad komt. Ons gezin bestaat, naast ons, uit twee kinderen. Sacha van 18 en Marc van 15. Ongeveer 15 jaar geleden begonnen de eerste tekenen dat ik Nederland wel wilde verlaten voor iets geheel anders. Het begint dan als een soort vluchtig verlangen wat komt en gaat. Petra was wel erg gehecht aan Nederland dus als ik al ergens anders heen wilde gaan dan kon ik Nieuw-Zeeland of Canada wel vergeten. Of ik moest alleen die kant op gaan...... Nu hadden wij natuurlijk meer dromen in die tijd. Naast emigratie (of een hele lange reis) stonden ook een eigen cafe en een eigen winkel op het lijstje. Van dat alles kwam eerst de eigen winkel. Vanaf 2001 hebben wij een winkel gehad met oosterse spullen, fanatsy en zilverwaren. En Kortstondig nog een tweede winkel in Hoorn. In die jaren kwam ook nog wel steeds het "emigreren" boven borrelen. Nieuw-Zeeland en b.v. de BES eilanden waren 'oorden' waar ik via mijn werk heen kon gaan. Petra was zo waar ook op andere gedachten gebracht en zag ook steeds meer een toekomst in het buitenland als optie voor die toekomst.

Dat was ook het punt dat wij hadden besloten om te stoppen met ondernemen. Het waren leuke jaren geweest maar het aantal uren wat er in gestoken moest worden leverde niet datgene op waar wij op hadden gehoopt. De kinderen werden groter en tegen de tijd dat de oudste op het punt stond het huis te verlaten begon bij ons weer 'dat gevoel' van onbehagen te knagen.  "Was dit het leven wat wij zou graag wilde hebben ?" Ieder zijn ding, druk en altijd bezig, veel verantwoordelijkheid, weinig vrije tijd, enz. Daarnaast geheel geleefd door onze agenda, computer, enz.

Dat kon niet zo zijn..........

Wat was er nodig om die stap te zetten ? En waarheen dan wel ..... ? En wat zouden wij "daar" dan gaan doen ?

Daarom hebben wij het volgende stappenplan gemaakt:

STAP 1 - LOSLATEN - feitelijk is dit ook de meest belangrijke stap. Als je dit lukt is de rest eigenlijk nog bijzaak, kwestie van doen, en een kwestie van tijd. Lees voor loslaten ook "durf risico's te nemen", "afscheid nemen van materiele zekerheden en bezit", "familie, vrienden en werk zijn niet meer bepalend of vanzelfsprekend". Dat is best wel lastig en ik vergelijk het met een soort rouwproces. Als je er doorheen kunt komen worden zaken opeens anders. Betrekkelijk en eenvoudig. Waar zou je je immers nog druk over maken. Mijn leven en alles wat ik nog wil bewaren past momenteel in een kratje of 5. En ik denk dat zelfs die na verloop van tijd er niet meer toe doen. Materie is natuurlijk anders dan familie of vriendschapsbanden. Maar afstand is in het internet tijdperk heel betrekkelijk. Iedereen is vrijwel overal ter wereld makkelijk te bereiken. Wel is er een bepaalde financiele onafhankelijkheid nodig. Dat is een kwestie van sparen en goed en ruim plannen. Ik snap wel dat dit niet voor iedereen even makkelijk is, en zeker ook niet voor iedereen bereikbaar is. In zoverre is het dus niet alleen maar "een keuze" die je moet maken. Ik prijs mij dan ook gelukkig dat ik, zoals het er nu naar uit ziet, wel die kans zal krijgen.

STAP 2, 3, 4, 5 ---> ............................. komen vanzelf !!!!!